Rotterdam

De Delftsevaart in 1936, bij het begin van de restauratie van de St. Laurenstoren. Over die Laurenstoren doen heel veel verhalen de ronde. Maar wie goed op heeft gelet ziet op foto's van de stad tussen 1935 en 1939 dat de toren permanent in de steigers staat. Hij was namelijk behoorlijk bouwvallig geworden. De klokken zakten telkens uit het lood en het carillon hing aan verrotte steunbalken. Bovendien stond de toren scheef.Ten koste van honderdduizenden guldens en vier jaar handwerk werd de toren totaal gerestaureerd.Alle materiaal moest langs steigers aan de buitenkant worden vervangen. Het hout en de verweerde stenen werden vervangen door staal en beton. Twee nieuwe vloeren van beton werden in de toren gebouwd. De klokken werden hersteld. Verweerde pinakels en pijler bekroningen werden hersteld. Er werd een grotere carillonruimte gemaakt. En toen stond er een toren die zo stevig was dat hij zelfs de Duitse bommen en de daarop volgende brand in mei 1940 wist te doorstaan.Het is waar dat de Duitsers, als toppunt van cynisme, de Grote Kerk en de toren onder "Denkmalschutz" hebben gesteld. Na de oorlog is er binnen het gemeentebestuur over gediscussieerd of men de kerk zou afbreken en de alleen de toren zou laten staan. Tenslotte is er voor gekozen het geheel te restaureren.