Den Haag

ADO (Alles Door Oefening) is opgericht op 1 februari 1905. De club zag het levenslicht in het toenmalige café 'Het Hof van Berlijn' aan de Papestraat 32 in Den Haag. Het café was eigendom van de vader van één van de jongens (Jan van Gulik) die de club oprichtten. Het waren jongens die destijds dagelijks na schooltijd voetbalden aan de voet van de Haagsche Toren. Voetbal was toen nog een sport die officieel werd beoefend door jongens uit de hogere milieus, maar geleidelijk breidde de populariteit van het voetbal zich uit naar bredere lagen van de bevolking.BeginjarenIn 1906-1907 bestond ADO slechts in naam, want door wanbetaling van de leden kon de jonge club financieel niets uitrichten. Maar, eenmaal goed aan de gang toonde ADO haar ware gezicht. In het seizoen 1907-1908 werd zij voor de eerste keer in de historie kampioen (van de 3e klasse van de Haagsche Voetbal Bond). Zij achtte zich nog niet sterk genoeg om naar de 2e klasse te promoveren. Het seizoen daarop werd ADO opnieuw met vlag en wimpel kampioen van de 3e klasse HVB. Ditmaal promoveerde zij ineens van de 3e naar de 1e klasse HVB. In het seizoen 1911-1912 volgde promotie naar de 3e klasse NVB (de KNVB heette toen zo).Eerste successenHet eerste kampioenschap in de NVB (3e klasse) behaalde ADO in 1913-1914, het seizoen dat de club voor het eerst speelde in het roodgroene shirt met witte broek. Dit zou het tenue zijn tot 1971. In 1918-1919 bewerkstelligde de club haar eerste promotie in de NVB. Het tweedeklasserschap duurde één seizoen, want prompt volgde een bevordering tot overgangsklasser. Die promotie was iets te hoog gegrepen, want in 1922-1923 degradeerde ADO voor het eerst in haar bestaan, ook al was het winnen van de HVB-beker ten koste van Scheveningen een pleister op de wonde. Tijdens de Pinksterdagen van 1921 vertoefde ADO voor het eerst in het buitenland. In Duitsland werd gespeeld tegen Sterkrade (zege van 5-0) en SV Ludenscheid (winst na 2-1). In februari 1928 stelde ADO haar eerste trainer in volledige dienst aan in de persoon van de Engelsman John Donaghy. Op 2 april 1928 speelde ADO haar eerste wedstrijd tegen een Engelse club, namelijk Wimbledon (2-2). Op 18 oktober 1925 opende de toenmalige Haagse wethouder mr. P. Droogleever Fortuyn het Zuider(sport)park. De wethouder zou later (in 1937) als burgemeester van Rotterdam het startsein geven voor de bouw van het Stadion Feijenoord (De Kuip). De weg, waaraan het Zuiderparkstadion en het opleidingcomplex 'De Aftrap' zijn gelegen, is naar mr. P. Droogleever Fortuyn genoemd. Bij de ingang van het Zuiderpark is te zijner nagedachtenis een plaquette aangebracht.Op 29 mei 1927 bereikte ADO als kampioen van de tweede klasse voor het eerst het hoogste niveau van het Nederlandse voetbal (eerste klasse). Mede als gevolg hiervan bouwde ADO in het Zuiderpark een hoofdtribune, die op 28 oktober 1928 officieel in gebruik werd genomen en dienst zou doen tot onverlaten deze in april 1982 in brand staken uit onvrede met de toen op handen zijnde degradatie uit de eredivisie. Op 26 september 1931 nam ADO haar eerste Clubgebouw in gebruik. In maart 1973 maakte dit bouwwerk plaats voor het huidige gebouw, dat plaats biedt aan een partycentrum, bestuurs- en businessruimte. In 1932 werd de Oostenrijker Otto Hoss aangesteld als trainer. Hij zou, door zijn speciale aandacht voor de talentvolle jeugd, de grondlegger zijn van het eerste elftal, dat als het meest succesvolle historie zou schrijven. Hoss werd na het seizoen 1935-1936 opgevolgd door de succesvolste speler van ADO aller tijden Wim Tap. Deze is met zijn 33 interlands (en 17 doelpunten) recordinternational van ADO en zou als trainer ook zeer succesvol zijn.HoogtepuntenIn het seizoen 1940-1941 nam ADO de aanloop die leidde naar twee landskampioenschappen. Ondanks de ellende van Tweede Wereldoorlog kon er – zij het aangepast – worden gevoetbald. Door de successen was het Zuiderpark met 12.000 bezoekers vaak uitverkocht. ADO moest in een beslissingswedstrijd tegen DHC uitmaken wie kampioen van de westelijke eerste klasse zou worden. De wedstrijd op Spangen in Rotterdam eindigde in 1-1. DHC vond in de verlenging nog eenmaal het Haagse net. Delftse supporters waren door het dolle heen, namen bezit van het veld en droegen hun favorieten op de schouders naar de kleedkamer.Daar vond de ontnuchtering plaats: DHC had niet gewonnen en was dus ook geen kampioen. Op het moment dat de bal naar het Haagse net ging had scheidsrechter Van Welzenes geconstateerd dat de speeltijd voorbij was. Hij had er alleen nog niet voor gefloten, en door de dolle toestanden kwam het er ook niet meer van. Een week later had de replay plaats in een uitverkochte Kuip. Onder de ruim 50.000 toeschouwers waren 20.000 Hagenaars, die ADO zagen winnen met 3-1. ADO was kampioen!De strijd om het landskampioenschap met de titelhouders van de andere eerste klassen leverde niet de hoofdprijs op. Dat gebeurde in de twee daaropvolgende seizoen wel, in 1941-1942 en 1942-1943 sloot ADO het seizoen af met het landskampioenschap. De bekendste krachten van het elftal van trainer Wim Tap waren doelman Willem Koek (in het jaar van de eerste landstitel opgevolgd door Dolf Niezen), aanvoerder Herman Choufoer, Aad de Jong, Aad van Kampen, André Roosenburg, Rinus Loof, David Westhoven, de gebroeders Joop en Piet Eversteijn en Wim Neuteboom.Opkomst profvoetbalNa de Tweede Wereldoorlog raakte ADO nogal wat spelers kwijt aan het profvoetbal, voornamelijk het Franse profvoetbal. Van hen waren Theo Timmermans (Nimes Olympique), Bram Appel (Reims) en Toon Bauman (Nantes) de bekendste. Door de omstandigheden gedwongen besloot ADO in 1954 over te gaan naar het profvoetbal. ADO's toenmalige voorzitter Toon Martens was één van de deelnemers aan de beroemde 'slaapkamerconferentie', waarin werd besloten de KNVB – dat wilde vasthouden aan het amateurisme – een ultimatum te stellen het profvoetbal onmiddellijk in te voeren teneinde de uittocht van topspelers naar Frankrijk en Duitsland een halt toe te roepen. Zo kon het gebeuren dat de reeds begonnen competitie in 1954-1955 werd stop gezet en dat op 28 november 1954 de eerste ronde van de profcompetitie werd gespeeld. ADO speelde die dag thuis tegen EDO en verloor met 2-1. Een week later, op 5 december 1954, behaalde ADO bij Sparta het eerste punt in het profvoetbal (1-1).EredivisieHet lukte ADO niet zich te plaatsen voor de in 1955-1956 te vormen eredivisie. Voor het eerst sinds 1927 vertoefde ADO niet meer op het hoogste niveau. Deze situatie duurde maar één seizoen. ADO werd in 1956-1957 op glorieuze wijze kampioen van de Eerste divisie A. Op 5 mei 1957 won ADO in het met 14.000 toeschouwers uitverkochte Zuiderpark met 3-0 van De Graafschap. Hierdoor werden de titel en promotie naar de eredivisie een feit. In de zomer van 1957 onderging het Zuiderpark een facelift en werd de accommodatie werd uitgebreid tot 19.000 plaatsen. ADO debuteerde in de eredivisie op overdonderende wijze. Op 25 augustus 1957 werd begonnen met een zege van 4-1 bij Elinkwijk, gevolgd door een zege van 1-0 op VVV in een uitverkocht Zuiderpark, waar later ook Feyenoord (6-3) en Ajax (3-1) in het zand zouden bijten. ADO eindigde dat seizoen als vijfde. In de daaropvolgende seizoenen speelde ADO geen opvallende rol in de competitie, maar wel in de strijd om de KNVB-beker. Op 17 juni 1959 stonden de roodgroenen voor het eerst in de finale, in een met 25.000 toeschouwers (de accommodatie was in 1958 uitgebreid weer uitgebreid) uitverkocht Zuiderpark tegen VVV, dat met 4-1 zou winnen. De bekendste spelers uit die tijd waren de keepers Frans Kok en Piet Oostrum, Karel Jansen, de latere secretaris generaal van de spelersvakbond VVCS, Theo Timmermans, Mick Clavan, Carol Schuurman en Lex Rijnvis.Naar subtopIn de zomer van 1962 trad de Oostenrijkse oud-international Ernst Happel in dienst als trainer. Drie jaar had hij nodig om het team te kneden en succes te laten hebben. Na een somber begin (tijdelijk op de laatste plaats) eindigde ADO in het seizoen 1964-1965 met spelers als Harrie Heijnen, Lambert Maassen, Kees Aarts, Joop Jochems, Piet de Zoete, Theo van den Burch, Aad Mansveld en doelman Ton Thie als derde achter Ajax en Feyenoord. Hierdoor plaatste ADO zich voor het eerst voor internationaal voetbal, de Intertoto-competitie. In dat toernooi volgden ontmoetingen tegen Lugano, Borussia Neunkirchen en Malmo FF. Ook in 1965-1966 werd ADO derde en weer speelde het Intertoto. Ditmaal werd het poulewinnaar ten koste van FC Biel, FC Luik en Brescia. In de halve finale schakelde ADO IFK Goteborg uit. In de finale won ADO thuis met 1-0 van Slovan Bratislava, uit werd met 3-0 verloren. In de jaren zestig ging het meerdere malen fout op momenten dat het erom spande. Zowel in 1963 (Willem II), 1964 (Fortuna ’54) als in 1966 (Sparta) verloor ADO Den Haag in de finale van de KNVB-beker. In 1967 toerde ADO als vertegenwoordiger van de stad San Francisco onder de naam Golden Gate Gales zes weken door de Verenigde Staten om het voetbal populairder te maken.FC Den HaagOp voorstel van de gemeente Den Haag werd in die tijd gesproken over een samengaan met de ook in de eredivisie spelende stadgenoot Holland Sport. Het was een emotionele periode voor de aanhangers van beide clubs. De gemeente wilde met een hoog subsidiebedrag de basis leggen voor een club van Europees niveau. FC Den Haag was geboren (1 juli 1971). Weliswaar speelde FC Den Haag de eerste jaren van haar bestaan Europees, maar het sportieve verval zette geleidelijk door. De race tegen de grote kapitaalkrachtige clubs als Feyenoord, Ajax en later PSV was niet vol te houden. Alleen onder trainer Vujadin Boskov was er met spelers als Aad Mansveld, Dojo Perazic, Aad Kila, Martin Jol, Henk van Leeuwen en doelman Ton Thie een opleving, met name door de onverwachte winst in de finale van de KNVB-beker tegen FC Twente (1-0), op 15 mei 1975 in de Rotterdamse Kuip. In het Europa Cup II-toernooi schakelde FC Den Haag (inmiddels versterkt met de van Feyenoord teruggekeerde Lex Schoenmaker) Vejle BK en Lens uit, maar struikelde in de kwartfinale onnodig over West Ham United. Thuis won FC Den Haag met 4-2 na een ruststand van 4-0. Aad Mansveld pakte in die wedstrijd een Europees record door als eerste verdediger een hattrick te scoren (drie goals binnen 39 minuten). In Londen legde FC Den Haag echter met 3-1 het loodje. Het Haagse profvoetbal verdween vervolgens uit de nationale subtop.Afscheid subtopHet afscheid van het verblijf in de subtop betekende ook afscheid van een generatie bestuursleden die de club met succes had geleid. Het betekende het afscheid van bijvoorbeeld Herman Choufoer als voorzitter en Eddy Hartmann als manager. Hun opvolgers waren niet te benijden, omdat de omstandigheden ongunstiger werden. De financiële verschillen tussen de top en de rest werden groter. Bovendien kreeg FC Den Haag in ernstige mate te maken met voetbalvandalisme. In 1982 stak een aantal aanhangers de oude eretribune in brand uit onvrede over de dreigende degradatie uit de eredivisie. Die afdaling werd weldra een feit. Alleen met grote investeringen kon het terrein dat verloren was gegaan worden heroverd in het steeds zakelijker wordende profvoetbal. In 1984 werd het gouden duo Lex Schoenmaker en Aad Mansveld vastgelegd voor de technische staf van ADO Den Haag. Samen met hoofdtrainer Rob Baan, Piet de Zoete en Kees Tempelaar waren zij verantwoordelijk voor de oprichting van de voetbalschool. Daarmee werd o.a. de basis gelegd voor een professionele jeugdopleiding. De gemeentelijke subsidie was inmiddels afgebouwd en het draagvlak van het bedrijfsleven voor het betaalde voetbal was niet van dien aard dat een terugkeer naar de hoogste afdeling mogelijk was. Alleen de Amsterdamse zakenman Dé Stoop was bereid zich bestuurlijk en financieel in te spannen voor de club, hetgeen tweemaal resulteerde in een terugkeer naar de eredivisie. In 1986 werd FC Den Haag als eerste club uit het betaalde voetbal ongeslagen kampioen van de eerste divisie. In 1988 volgde echter opnieuw degradatie naar de eerste divisie. Een jaar later promoveerde de club opnieuw naar de eredivisie. Het hooliganisme bereikte op 1 maart 1987 het dieptepunt toen de wedstrijd FC Den Haag-Ajax in de rust moest worden gestaakt wegens ernstige ongeregeldheden. Wel bereikte FC Den Haag in dat jaar nog de finale van de KNVB-beker, in het Zuiderpark en weer tegen Ajax. Ondanks het verlies in de verlenging nam FC Den Haag toch deel aan het Europa Cup II-toernooi, omdat Ajax als winnaar van de Europa Cup II in 1987 al automatisch was geplaatst voor dit toernooi. Twee ronden deed FC Den Haag mee, tegen Ujpest Dozsa en Young Boys uit Bern. Daarna was het over en uit met het international Cupvoetbal in Den Haag.ReddingToen Dé Stoop zich aan het einde van de jaren tachtig terugtrok als grootfinancier en voorzitter lukte het nieuwe bestuurders en financiers niet FC Den Haag financieel en sportief vooruit te helpen. De club degradeerde in 1992 opnieuw naar de eerste divisie. In de zomer van 1994 torste de club een schuldenlast van ongeveer fl. 5,5 miljoen. Een faillissement dreigde. John van Ringelenstein, vanuit de businessclub naar voren geschoven, en Aalt Maaswinkel, die vanuit de gemeente Den Haag destijds veelvuldig in contact stond met FC Den Haag, deden uiterste pogingen om de licentie voor het betaalde voetbal in Den Haag te behouden. Met veel moeite slaagde de reddingspoging. Schulden werden gesaneerd, de club begon opnieuw, vanuit het absolute nulpunt. In het seizoen 1994-1995 bereikte FC Den Haag onder trainer Lex Schoenmaker de nacompetitie in de eerste divisie en was daarin tot de laatste dag succesvol. Het kwam een punt te kort om een terugkeer naar de eredivisie te bewerkstelligen. Vele spelers waren door het succesvolle optreden in de etalage komen te staan en werden weggekocht. Met de vergoedingen halveerde de schuldenlast in een klap. De sportieve klap deed zich in het seizoen 1995-1996 gevoelen. FC Den Haag eindigde als vijftiende in de eerste divisie, tot dan toe het dieptepunt in het Haagse betaalde voetbal.Nieuw elanOp 1 juli 1996 was het einde van FC Den Haag en het begin van de Haaglandse Football Club 'ADO Den Haag', het resultaat van de fusie tussen de oude moedervereniging HSV ADO en de stichting FC Den Haag. Een nieuw geelgroen tenue, een nieuwe trainer in de persoon van oud-speler en -jeugdtrainer Mark Wotte voorzagen ADO Den Haag van nieuw elan. Met bescheiden middelen, talentvolle spelers uit het topamateurvoetbal en de reeds aanwezige routiniers en talenten in twee achtereenvolgende seizoenen succes geboekt met het behalen van twee periodetitels. In de nacompetitie was geen succes weggelegd. Wotte vertrok tussentijds. Andre Hoekstra volgde hem op. De verbetering van de financiële positie betekende dat kon worden geïnvesteerd in de broodnodige verbetering en beveiliging van het stadion, dat in het voorjaar van 1998 (gedeeltelijk) werd geprivatiseerd. De organisatie werd langs de weg van de geleidelijkheid geprofessionaliseerd. Alleen moest ADO Den Haag haar beste talenten laten gaan zodra eredivisieclubs zich voor hen meldden, omdat de financiële mogelijkheden tussen eerste en eredivisie te groot zijn. Vandaar dat vergroting van het financiële volume een noodzaak is om de ambitie (terug naar de subtop van het Nederlandse voetbal) te realiseren. Daartoe werd de NV ADO Den Haag gevormd. Deze is sinds 31 mei 1999 een feit. Toen werd de overeenkomst getekend tussen de vereniging HFC ADO Den Haag en de NV ADO Den Haag i.o. In deze overeenkomst zijn de verhoudingen tussen de vereniging en de NV vastgelegd. Inmiddels was André Hoekstra in de zomer van 1999 opgevolgd door Rob Meppelink, jarenlang trainer bij de jeugd van FC Den Haag en later ADO Den Haag. Op 2 april 1999 werd de moderne businesslounge onder de Zuidtribune in gebruik genomen. De Stichting Voor de Club Voor de Stad werkte hard aan een draagvlak voor ADO Den Haag bij het bedrijfsleven. Tijdens een gala in juni 2000 werden plannen bekend gemaakt voor de bouw van een nieuw stadion in de oksel van het verkeersknooppunt Prins Clausplein. De gemeente Den Haag nam daarin het voortouw en doet van haar kant ook zeer veel om zoveel mogelijk draagvlak te creëren teneinde ADO Den Haag als eredivisieclub naar het nieuwe stadion te laten verhuizen. Met de sportieve resultaten wilde het in de jaren rond de millenniumwissel niet vlotten onder de jonge trainers Rob Meppelink en Stanley Brard. Vandaar dat het technisch beleid werd bijgesteld en het werd gezocht in ervaren trainers (Rinus Israel en Lex Schoenmaker) en een aantal ervaren eredivisiespelers. Op hen is de hoop gevestigd om samen met de talentvolle, zelfopgeleide jeugd binnen afzienbare tijd de terugkeer naar het hoogste nationale niveau te bewerkstelligen. Met ingang van het seizoen 2001/2002 sloot ADO Den Haag als eerste club in het Nederlandse betaald voetbal een overeenkomst met een regionale tv-omroep (TV West) voor live-uitzendingen van thuiswedstrijden. Hiermee wordt een poging gedaan een breed publiek in de regio Haaglanden voor de club te interesseren en op termijn te bewegen de wedstrijden te bezoeken.Kampioenschap Gouden Gids DivisieAan de vooravond van het seizoen 2002/2003 is menigeen ervan overtuigd dat ADO Den Haag titelkandidaat nummer één is. De residentieclub wordt uiteindelijk met 26 gewonnen wedstrijden kampioen van de Gouden Gids Divisie. De titel wordt op 23 mei 2003 bezegeld door VVV in het eigen Zuiderparkstadion met 0-3 te verslaan. De wedstrijd geldt officieel als uitwedstrijd en dus spelen de Hagenaars in het witte uittenue. De laatste wedstrijd van het seizoen speelt de selectie in speciale groen-geel geblokte kampioensshirts. ADO Den Haag keert na elf jaar weer terug op het hoogste niveau.Handhaving op het hoogste niveauVoorafgaand aan de rentree van ADO Den Haag in de Eredivisie wordt door trainersduo Israël en Schoenmaker een vijftiende plaats als doel gesteld. De resultaten voor de winterstop zijn echter niet veelbelovend. In december vertrekt trainer Rinus Israël naar de Verenigde Arabische Emiraten, waardoor Lex Schoenmaker als hoofdtrainer de selectie onder zijn hoede krijgt. Tijdens de winterstop worden er nieuwe spelers aangetrokken om ADO Den Haag een extra impuls te geven. In de tweede seizoenshelft worden er daadwerkelijk betere resultaten geboekt. Door een gebrek aan spitsen aan het einde van het seizoen maakt Peter Hofstede, waarvan eerder het contract niet was verlengd, noodgedwongen zijn rentree. Een goede zet, want opnieuw weet de ervaren centrumspits zijn waarde te bewijzen middels een achteraf zeer belangrijke winnende treffer in het thuisduel tegen sc Heerenveen. Uiteindelijk lukt het de Hagenaars de veilige vijftiende plaats op de eindranglijst te bemachtigen en is handhaving in de Eredivisie een feit. Voor aanvang van de laatste thuiswedstrijd van het seizoen 2003/2004 tegen NEC wordt het nieuwe clublogo gepresenteerd. Het ronde logo met zwarte ooievaar maakt plaats voor een groen-geel gestreept ‘Engels’ schild met witte ooievaar. De oprichtingsdatum en bruinleren bal benadrukken de rijke historie van de Haagse club. Het nieuwe logo is ontwikkeld om de professionalisering en revitalisering van de residentieclub verder gestalte te geven.JubileumjaarHet seizoen 2004/2005 zou voor ADO Den Haag een bijzondere voetbaljaargang worden. Onder leiding van de nieuwe hoofdtrainer Frans Adelaar en met versterkingen als Sjaak Polak, Gill Swerts, Jamie Smith, Geert den Ouden en Spira Grujic blijft handhaving in de Holland Casino Eredivisie het devies. Vooral de prestaties tegen Ajax en Feyenoord spreken tot de verbeelding. Tegen de Amsterdammers wordt zowel in de thuiswedstrijd als in het uitduel een gelijkspel behaald. Vooral de ontmoeting in het Zuiderparkstadion kent een waar droomscenario; vanuit een ogenschijnlijk kansloze 0-3 achterstand weet de Haagse ploeg terug te komen tot 3-3. Ook in Amsterdam houdt ADO Den Haag stand; beide ploegen komen niet tot scoren. Het thuisduel tegen Feyenoord wordt bovendien op overtuigende wijze met 2-0 gewonnen. In het kader van haar honderdjarig bestaan introduceert ADO Den Haag zowel een centennial-logo als -tenue. Het logo incorporeert de verschillende logo's die de club door de jaren heen heeft gevoerd. Uiteraard is dit logo ook terug te vinden op het centennial tenue, dat ter ere van het jubileum speciaal is ontwikkeld en vier dagen na de jubileumdatum in de thuiswedstrijd tegen FC Den Bosch eenmalig wordt gedragen. Aan de basis van dit tenue ligt het tenue waarmee de club haar laatste grote succes behaalde; het winnen van de KNVB beker in 1975. Een volledig wit tenue dus, waarvan zowel het shirt als de broek afgezet worden door de drie kleuren uit de ADO-historie; geel, rood en groen. Verder maakt ADO Den Haag haar reputatie als ‘cupfighter’ lange tijd waar. Na overwinningen op GDA, FC Zwolle en Emmen bereiken de Hagenaars de vierde ronde, waarin FC Twente na een bloedstollende strafschoppenserie uiteindelijk wordt verslagen. Voor het eerst sinds elf jaar speelt ADO Den Haag weer in de kwartfinale van het bekertoernooi, ditmaal met Ajax als tegenstander. De wedstrijd wordt gespeeld op de dag dat Nederland in het algemeen en het Haagse Zuiderpark in het bijzonder door hevige sneeuwval wordt geteisterd. In een winters decor krijgt de residentieclub in het eerste bedrijf de betere kansen, maar Ajax is trefzekerder en wint met 0-2. In de competitie is prolongatie van het Eredivisieschap lange tijd binnen handbereik, maar pas in de voorlaatste thuiswedstrijd tegen AZ wordt de doelstelling definitief gerealiseerd. Geert den Ouden en Eljero Elia – samen met Wesley Verhoek definitief tot de Haagse hoofdmacht doorgedrongen – buigen in de slotfase een 0-1 achterstand om in een 2-1 zege. De resterende duels tegen NAC Breda (6-1 zege) en Feyenoord (6-3 verlies) bieden het trouwe Haagse publiek een mooi slot van een geslaagd seizoen. Buiten de lijnen staat alles in het teken van het honderdjarig jubileum van ADO Den Haag, met onder meer de uitgave van een jubileum-dvd, het grootse gala in het Scheveningse Fortis Circustheater en de jubileumwedstrijd tegen West Ham United als hoogtepunten. Op vele manieren wordt teruggeblikt op de roemrijke historie van de club, die in 1905 door een groep onder de Haagsche Toren voetballende jongens werd opgericht.Opmaat naar nieuw stadionIn het seizoen 2005/2006 handhaaft ADO Den Haag zich onder leiding van hoofdtrainer Frans Adelaar in de Eredivisie. Op de laatste speeldag dient er een punt te worden behaald in de thuiswedstrijd tegen Sparta Rotterdam, maar in een nagenoeg uitverkocht Zuiderparkstadion gaat de zege naar de Kasteelclub (0-2). Concurrent NAC Breda verliest echter met 2-6 van PSV, waardoor ADO Den Haag op de veilige vijftiende positie op de ranglijst eindigt. Opmerkelijk dit seizoen zijn de prestaties tegen Ajax en Feyenoord. In de uitwedstrijd tegen Ajax komt ADO Den Haag in de extra tijd terug van een 2-0 achterstand; Eljero Elia en Jan-Paul Saeijs bezorgen met hun treffers de Hagenaars een punt. Feyenoord werd zowel in het Zuiderparkstadion (2-1) als in de eigen Kuip (0-2) de drie punten afhandig gemaakt. Dit seizoen vormt tevens de opmaat naar het nieuwe stadion. Op woensdag 23 november 2005 slaan burgemeester Wim Deetman en sportwethouder Wilbert Stolte – met assistentie van Robert Langenbach (algemeen directeur NV ADO Den Haag), John van Ringelenstein (voorzitter HFC ADO Den Haag), Remmert Honig (directeur Ballast Nedam Bouw West), trainers Frans Adelaar en Lex Schoenmaker en aanvoerder Tommie van der Leegte – onder het toeziend oog van vele supporters, belangstellenden en genodigden de eerste paal van de nieuwe thuishaven van ADO Den Haag in het Forepark.Degradatie in zicht van havenIn het kader van het Farewell Season, waarin ADO Den Haag afscheid neemt van haar vertrouwde Zuiderparkstadion, is een speciaal logo ontwikkeld.Na vier seizoenen Eredivisie – met de (nieuwe thuis)haven in het zicht – degradeert ADO Den Haag. Het seizoen 2006/2007 wordt gekenmerkt door louter dieptepunten. Uit de eerste negen competitiewedstrijden wordt slechts één punt behaald. Daags na het wegens het veld betredende supporters gestaakte thuisduel met Vitesse besluit hoofdtrainer Frans Adelaar zijn contract te laten ontbinden. Lex Schoenmaker neemt zijn taken over, maar na een kleine opleving in en tegen Groningen (2-5) zijn de resultaten gedurende het seizoen niet toereikend om de gevarenzone te kunnen verlaten. Roda JC velt op 17 april 2007 in het Zuiderparkstadion het onvermijdelijke oordeel; ADO Den Haag daalt na een 0-2 nederlaag definitief af naar de Jupiler League. De laatste wedstrijd in het Zuiderparkstadion op 22 april 2007, waarbij ADO Den Haag eenmalig uitkomt in het klassieke ADO-tenue (rood shirt met verticale groene baan, witte broek en met rood en groen afgezette zwarte sokken), zou een feestelijk afscheid moeten vormen. Echter, de wedstrijd tegen FC Groningen eindigt in een enorme deceptie. Met een 0-3 achterstand wordt het duel in de 49e minuut wegens het herhaaldelijk gooien van vuurwerk vanaf de tribune gestaakt en is de dramatiek van het seizoen 2006/2007 compleet.OngelofelijkHet seizoen 2007/2008 begint met een ongekend hoogtepunt in de clubhistorie. Ruim acht jaar na het ontwikkelen van de plannen opent ADO Den Haag op zaterdag 28 juli 2007 op spectaculaire wijze haar nieuwe stadion. Wat volgt is een in alle opzichten roerig voetbaljaar. ADO Den Haag acteert deze jaargang in de Jupiler League. Vooraf bestempeld als de topfavoriet voor de titel, maakt de ploeg van hoofdtrainer Wiljan Vloet die rol eigenlijk het gehele seizoen niet waar. Resultaat is een zesde positie op de eindrangschikking, een plaats die recht geeft op deelname aan de Jupiler Play-Offs. Na een stroef begin in Deventer tegen Go Ahead Eagles (1-1) komt de groengele formatie op stoom en keert het geloof in promotie naar de Eredivisie terug in alle Haagse geledingen. Met een 3-0 thuiszege op de Eagles bereikt ADO Den Haag de tweede ronde, waarin Eredivisionist VVV-Venlo in een drieluik (1-0, 0-1, 2-0) door de Hagenaars wordt veroordeeld tot degradatie. In de finaleronde wacht RKC Waalwijk, dat in de slotfase van het seizoen het kampioenschap van de Jupiler League aan FC Volendam moest laten. De eerste thuiswedstrijd eindigt in 1-1. Na vier minuten kijkt de Haagse club al tegen een achterstand aan, die Lex Immers pas in de 88e minuut ongedaan weet te maken. Vier dagen later in Waalwijk volgt wederom een remise (2-2), waardoor de beslissing op zondag 18 mei 2008 in het ADO Den Haag Stadion valt. Een recordaantal van 12.238 toeschouwers ziet de thuisclub met 2-1 winnen van RKC, waarmee ADO Den Haag zich kampioen van de Jupiler Play-Offs mag noemen. Met de promotie naar de Eredivisie komt er een ongelofelijk einde aan een veelbewogen seizoen.BehoudHet seizoen 2008/2009, terug in de Eredivisie, begon als een sprookje. Met 2-5 werd er gewonnen op het Kasteel en thuis werd het AZ van Louis van Gaal verslagen met 3-0. ADO Den Haag stond voor het eerst in 37 jaar weer eens bovenaan, een bijna ongelooflijk scenario. In de winterstop versterkte ADO Den Haag zich met Timothy Derijck, Danny Buijs en Berry Powel. Publiekslieveling Rick Hoogendorp maakte in februari tegen NAC zijn honderdste Eredivisiedoelpunt. Nog voor het eind van het seizoen werd Ricky van den Bergh al vastgelegd voor de volgende twee seizoenen met een optie op een derde. De trainers en spelers bleven na de koppositie met beide benen op de grond staan, ze wisten dat er nog zwaardere tijden zouden komen. Die kwamen uiteindelijk ook, maar na een extreem spannende laatste fase van de competitie speelde ADO Den Haag zich op de laatste competitiedag veilig door een 3-1 overwinning op Vitesse. De ploeg had het al eerder af kunnen maken, dat wisten André Wetzel en zijn opvolger Raymond Atteveld ook, maar de veertiende plaats was er uiteindelijk een om meer dan trots op te zijn. Een mooie eerste stap in een opwaartse spiraal.Voorlaatste speeldagHet seizoen 2009/2010 pakte uiteindelijk nog precies goed uit met een 15e plaats, behaald op de voorlaatste speeldag. De ploeg was een speelronde eerder veilig dan een jaar ervoor. Het seizoen verliep echter wel behoorlijk tumultueus met een ontslag voor trainer Raymond Atteveld. Assistent-trainers Maurice Steijn en Bob Kootwijk namen zijn rol over en maakten het seizoen goed af met de veilige vijftiende plaats. Opvallend dit jaar was de stormachtige ontwikkeling van het talent Jens Toornstra, die in de zomer van 2009 over was gekomen van Alphense Boys. Rondom de laatste thuiswedstrijd, de belangrijke 4-0 overwinning op RKC Waalwijk, nam Yuri Cornelisse afscheid van de club en van het betaald voetbal.Naar Europa2010-2011 werd één van de meest succesvolle seizoenen uit de historie van ADO Den Haag. Een zevende plaats op de ranglijst, na een jaar met bijzondere overwinningen op Ajax, PSV en Utrecht, gaf recht op de play-offs om Europees voetbal. ADO Den Haag versloeg daarin, met name in Groningen na een zinderende ontknoping, Roda JC en FC Groningen en claimde daarmee formeel de vijfde plaats op de ranglijst. Een Europees avontuur, startend in de tweede voorronde van de Europa League, was de prachtige beloning die op een overvol Heldenplein uitgebreid werd gevierd.2011-2012Na een glorieus seizoen is het altijd moeilijk om zo'n kunststuk te herhalen. Het seizoen 2011-2012 begon met een prachtig Europees avontuur in Litouwen en Cyprus, dat helaas eindigde tegen Omonia Nicosia. De zomerstop was extreem kort, veel spelers stonden in de belangstelling, coach John van den Brom kondigde net voor de start van het seizoen aan naar Vitesse te vertrekken, iets wat de rust niet ten goede kwam. Het werd een pittig jaar, met uiteindelijk de veilige 15e plaats onder de jongste coach van de Eredivisie, onze eigen Maurice Steijn.2012-2013Gedurende het seizoen hebben we het allemaal niet steeds doorgehad, maar deze jaargang eindigde gewoon als de beste prestatie van ons eerste in 37 jaar, met uitzondering van het Europese seizoen 2 jaar geleden. Een unieke prestatie met een jonge gretige ploeg. Opvallend dit jaar: de doorbraak van Beugelsdijk, Mike van Duinen die zich in de belangstelling speelde bij vele clubs, Danny Holla die als leider zich ontwikkelde, Coutinho die weer fenomenaal keepte en het jammerlijke verlies van Jens Toornstra in de winterstop. Maar zelfs zijn afwezigheid kon deze ploeg opvangen. Een superjaar, waarin we bijna het hele seizoen in het linkerrijtje bivakkeerden en er ook keurig eindigen, als negende. Op de laatste speeldag werd helaas play-offs voor Europees voetbal niet gehaald. Wij verloren uit bij PEC Zwolle, terwijl alle andere uitslagen waarvan we afhankelijk waren goed uitvielen. Maar dan hadden we nog drie puntjes extra nodig. Al met al toch een geweldig seizoen onder Maurice Steijn, man van de stad en de club.2013-2014Een stormachtig seizoen met een benodigde wisseling van de grasmat waardoor het eerste team gedurende het seizoen ineens op kunstgras kwam te spelen en even later ook de overstap maakte naar het Kyocera Stadion als vaste trainingslocatie. Waar de resultaten in eerste instantie wat tegenvielen, herstelde de ploeg zich geweldig. Helaas pas na het ontslag van clubman Maurice Steijn. Onder Henk Fraser steeg ADO Den Haag met een geweldige eindsprint van de 18e naar de 9e plaats. Voor de derde keer in vier jaar weer in het linkerrijtje!