Enschede

Enschede Jacobuskerk In 1931 kregen de architecten H.W. Valk en J.M. Sluymer de opdracht een R.K. Kerk (St. Jacobus de Meerdere) te ontwerpen. Op de locatie aan de zuidkant van de Grote Markt stond eerder de gelijknamige kerk uit 1841/2 naar ontwerp van Kram. Deze kerk brandde af in de stadsbrand van 1862. In 1863 werd naar ontwerp van Van de(n) Brink een neo-gotische driebeukige basiliek gebouwd. Deze St. Jacobuskerk was in de jaren '20 aan vervanging toe. De opdracht schreef een centraalbouw met koepels voor met het altaar onder de achterste twee koepels, zodat de gemeente van drie kanten zicht zou hebben op het altaar. De keuze voor de gebruikte kerktypologie en bouwstijl kan gezien worden in het licht van de ontevredenheid over het niveau van de kerkenbouw in de jaren twintig en de te sterke stijlinvloed van de gotiek. Dat gekozen werd voor een centraliserende plattegrond was het gevolg van de liturgische vernieuwingsbeweging die streefde naar actievere deelname van de kerkgangers aan de mis waartoe een overzichtelijker ruimtetype nodig was. Architectonisch is de kerk in neo-romaanse stijl uitgevoerd, zij het met gebruik van spitsbogen, de ruimtewerking doet byzantijns aan. Aannemer was G. Ribberink uit Hengelo. De eerste steen is gelegd door pastoor W.A. Rademaker op het feest van St. Jacobus, 25-7-1932. De consecratie geschiedde op 29-6-1933 door de aartsbisschop van Utrecht, mgr. J.H.G. Jansen. De torenklokken dateren van 1958.