Amsterdam

De woningnood aan het begin van de 20ste eeuw was enorm. Voor burgemeester De Vlugt en wethouder Wibaut was de oplossing: nooddorpen. Een van de eerste was Nooddorp Erica, ook wel genoemd Nooddorp Obelt - naar het zwembad ernaast. De kritiek op de 306 semipermanente ‘sinaasappelkistjes van Wibaut’ was niet van de lucht. Ongedierte en vocht zorgden voor een snelle aftakeling en al na tien jaar bleef van Nooddorp Erica niets anders over dan de herinnering aan een desillusie. De straten met bloemennamen veranderden in terreinen van de zich snel uitbreidende Shell.