Urk

Panorama van Urk uit 1916 met het interneringskamp waar officieren werden vastgehouden. Dat Nederland tijdens de Eerste Wereldoorlog neutraal was en bleef, hield in dat de regering zich diende te houden aan een strikt neutraliteitsbeginsel. Dit had nogal wat voeten in de aarde. Militaire vluchtelingen, vooral na de val van Antwerpen, kwamen bij grote aantallen over de Nederlandse grens. Zij werden ontwapend en vervolgens geïnterneerd. Interneren betekende niet dat ze als krijgsgevangenen werden beschouwd. Ze werden slechts ‘geneutraliseerd’, dat wil zeggen afgehouden van verdere oorlogvoering. De gewone soldaten werden in diverse kampen in Nederland ondergebracht, onder andere in Groningen, Leeuwarden, Gaasterland en vooral in de diverse garnizoensplaatsen op de Veluwe. De geïnterneerden kwamen voornamelijk uit België, Frankrijk, Engeland en Noord-Ierland (de zogenaamde Entente). Een kamp voor Duitse officieren (behorend tot de zogenaamde Centrale Mogendheden) bevond zich te Bergen in Noord-Holland. Officieren werden gescheiden van manschappen. Als officieren de belofte gedaan hadden dat ze niet zouden ontsnappen uit Nederland, werden ze ondergebracht in hotels en pensions met een beperkte bewegingsvrijheid in een straal van tien kilometer. Officieren die weigerden deze belofte af te leggen, werden ondergebracht in zogenaamde interneringskampen. Urk was tijdens de Eerste Wereldoorlog nog een eiland in de Zuiderzee. Daarom was het uitermate geschikt om een interneringskamp te plaatsen! Ontsnappen zou lastig zijn.